انهدام

— یه سال بخور نون و تره، یه عمر بخور نون و کره

— یه عمره گول خوردیم با این حرفا بابا... ته همه‌ی این راه‌ها، نون و تره‌س. یه عمره داریم به امید نون و کره میدوییم و جون می‌کَنیم و نمی‌فهمیم اصلا چیزی بیشتر از این وجود نداره. کو الان یکی که راحت باشه از بدبختی و فلاکت؟ کو؟ بس نیست این همه که خودمونو گول زدیم؟

— بیخیال بابا. نفس بکش که نمیری...


پایان غیبت صغری !


حالتون خوبه؟ :))


زندگی ذاتش مثل گودزیلاست؛ عجیب، غیرقابل پیش بینی، گاهی وحشتناک، گاهی جالب، گاهی آرام.
چطور می شود گودزیلا ها را رام کرد؟ و چطور می شود افسار گودزیلا را به دست گرفت؟
این همان چیزیست که آدم ها را به حرکت وا می دارد...

:)
پیام های کوتاه
آرشیو مطالب
Designed By Erfan Customized by a Friend