:)))

اینجا که بی‌خیال ولی تو دنیای واقعی، خیال‌ها داریم...

قدیما که با آبلیمو رو کاغذ مینوشتیم، هرکی میدید فکر میکرد چیز‌ی نوشته نیست. ولی وقتی میگرفتیمش رو شعله‌ یا گرمش میکردیم، یهو نوشته‌ها ظاهر می‌شد. ما می‌شدیم جادوگری که نوشته‌های نامرئی رو ظاهر میکنه :)

احسنت به شما :)

آره... آره... جهل از سرطانم بدتره انگار

نمیگذره... این یکی رو دادن دست ما که بگذرونیمش، مام که خسته‌ی عالمین شدیم انگار...دست رو دست گذاشتیم بلکه بگذره... که نمیگذره چون گذشتنش تو دستای ماست... هععععی محبوبه... بغض شده، غده شده، نمیره که هیچ، هی بزرگترم میشه لعنتی...

:))) یه سال و نیم تقریبا :))) حالا بده یا خوب؟ :)

اوهوم :)))

زحمتش بیشتر از آبلیمو بوده :)