بالاخره وقت شد که من بیام درباره‌ی فیلم ماجرای نیمروز پست بذارم:)

این نکته رو بهش توجه کنین که من یه مخاطب عام هستم. نه منتقد سینما عم نه درسشو خوندم، نه تجربه‌ای تو اینکار دارم. به عنوان یه مخاطب عام نکته‌های زیر رو بخونین:)

۱) یه نکته خییییلی خیییلی مهم که وجود داره، اینه که وقتی میخوایم فیلم تاریخی ببینیم، نباید انتظار یه اتفاق خارق‌العاده یا غافل‌گیر کننده باشیم. این فیلم هم از این قاعده مستثنی نیست‌ اگه اهل مطالعه‌ی تاریخی بوده باشین، همه حوادثی کع قراره بیوفته رو میدونین... پس در این حالت چیزی که باید بهش بیشتر توجه بشه، کیفیت فیلمه:)

۲) البته نکته‌ی بالا به این معنی نیست مه این فیلم مستنده و شما به جای یه فیلم سینمایی قراره مستند ببینین، نه. کما اینکه واسه جذابیت و ایجاد فضای درام هم ماجراهای دیگه‌ای به فیلم اضافه میشه:) 

۳) من بازی بازیگرا رو به شدددددت دویت داشتم. یعنی حتی اگه تمایلی به دونستن تاریخ اون دوره و درک شرایطش ندارید هم بازم این فیلم اکیدا توصیه میشه، چرا؟ چون از نظر هنری و ساختش خیییلی خوبه به نظرم:) بازیگرا اونقدررر رئال و خوب بازی کردن که بعضی از سکانساشو آدم احساس می‌کنه واقعا از همون موقع‌هاست و این آدما، آدمای واقعیِ دهه‌ی شصت هستن...^_^

۴) در نکته ی بالا به جز بازی بازیگرا یه چیز دیگه هم دخیله و اونم نحوه‌ی فیلم برداریه. دیدین فیلمای قدیمی( یل مثلا فیلمایی که از جبهه مونده) با یه خالت خاصی زوم میشن؟ یا مثلا از لای کرکره ها فیلم گرفته شده؟ این فیلم دقیقا این ویژگی‌ها رو داره و این به باورپذیری فیلم خیییلی کمک میکنه:)

۵) سبک آقای مهدویان(کارگردان فیلم) سینمای مستند گونه‌س:) به نظرم سبک واقعا جذابیه:)

۶) فهمیدن یه سری اطلاعات که برای دونستنشون باید کلی کتاب بخونی اونم کتابای تاریخی که واقعا خوندنشون کار سختیه، در قالب فیلم خیلی لذت‌بخشه و البته ماندگار:) 

۷) موسیقی فیلم هم به نظرم خوب بود(:

۸) میشه بازم از بازیگرا تعریف کنم؟:) خیییلی عالی بودن:) مثلا احمد مهرانفر که ما همیشه با دیدنشون یاد ارسطوی پایتخت میوفتیم، حالا در نقش یه آدم سپاهی واقعا خوب بازی می‌کنن... یا جواد عزتی... و همه‌ ی بازیگرا... دو تا بازیگر جدید هم که در واقع به نظرم میشه گفت توسط آقای مهدویان کشف شدن واقعا عالی بودن... در واقع همه یکدست بودن و کسی تو چشم نمی‌زد و این خیلی لذت بخش بود:)

۹) یه نکته‌ای که من خیلی تو فیلما روش حساسم اینه که شخصیت‌ها صرفا سیاه سیاه یا سفید سفید نباشن‌ مثلا ما اینجا برادر رحیم(احمد مهرانفر) رو داریم که فرمانده‌ی اون تیمه ولی در عین حال اشتباهاتی هم داره.

۱۰) هرچی از فضاسازی هم بگیم کم گفتیم:)

۱۱) شما تو این فیلم یه تیم عملیاتی رو میبینین که پنج نفرن(همین پنج نفر تو پوستر) هر کدوم از این پنج تا، یه ریزه‌کاری‌های شخصیتی دارن و انگار هر کدوم نماینده‌ی یه تیپ شخصیتی هستن. یکی همش میخواد بره بزنه بکشه، یکی خیلی مهربانانه برخورد میکنه، یکی منطقی و آرومه و ... 

۱۲) ترجیحا از همون اولش، ینی شروع تیتراژ ببینین:) 

۱۳) فیلم طنز نیست. ولی قبول دارین که تو واقعیت، آدما حتی اگه تو اوج سختی هم باشن بازم گاهی یه شوخی با هم میکنن؟ این هم واقعا خیلی واقعی بود. بعضی وقتل شخصیتا با همه اون سختی هایی که روشونه، یه شوخی هایی با هم میکنن... :)

۱۴) شاید یکی از نکته‌های نه چندان خوب فیلم، کند بودنش بود. داستان کند پیش میره یه خرده.... ولی این وسط داستانک هایی هستن که شما در خلال اتفاقات اصلی فیلم اونا رو در واقع دنبال میکنین:) و البته اونقدر بازی‌ها خوبن که شما محو فیلم میشین و کند بودنه دیگه تو چشم نیست خیلی:) 

فعلا چیز دیگه‌ای یادم نمیاد:) یادم اومد حتما میام مینویسم:))))

* واسه کسایی که حوصله خوندن همه‌ی پست رو ندارن(مثلا جمع بندی :دی):

فیلم خیلی یکدست و جالبیه:) حتی اگه شما تاریخ رو بدونین ولی یه جاهایی نفستونو تو سینه حبس میکنه، یه جاهایی آه‌تونو در میاره، یه جاهایی بهش می‌خندین حتی:) و برای کسب اطلاعات تاریخی هم واقعا خوبه:) بازیگرا عالی هستن و ساخت خوب و روونی داره و ساده بیان میشه:) به نظرم از دستش ندین

** من از بحث درباره‌ی فیلم هایی که میبینم یا کتابایی که میخونم یا اتفافات مختلف واقعا لذت میبرم:) اگه شمام نکته‌ای به ذهنتون میرسه، حتی درباره مفهوم سکانس های مختلف فیلم یا... بگین تا با هم درموردش صحبت کنیم:) هرچند به نظرم مثلا رو فیلمی مثل بادیگارد میشه زیاد بحث کرد :)

:) 

من اونقدر این فیلمو دوست داشتم که دلم میخواد بازم ببینمش(:

+ گفتن نداره ولی سینما رفتین، یا وقتی میخواستین بلیط بگیرین، ردیفای جلو نگیرین:/ گردنتون به فنا میره:/

+ در پناه حق(: