:)

عشق به این میگن:)

مدتهاست که فکر میکنم درباره‌ی این ادعا(شاید استفاده از کلمه خرافه بهتر باشه) که در ساعتهای جفت، کسی که به فکر آدمه، خودشه... چون اون موقع ناخودآگاه آدم یاد خودش میوفته:)))   

و حالا فکر میکنم اونی که تو ساعتای جفت که نه، همیشه به یادمونه، فقط خداست:))) همونی که گفته فانی قریب... گفته از رگ گردن بهت نزدیکترم... گفته بخون منو تا اجابتت کنم:)

عشقتو شکر خدای عزیز دل:)))

+ در آغوش حق:)