این سکوتِ حاکم بر وبلاگم رو خودم هم دوست ندارم. این شکلیه که پستهایی که مینویسم به دلایل متعددی پست نمیشن و پیش نویس میمونن. پرتکرارترین دلیل، روزمرگی محض محتوای اون پست هاست. چه لزومی داره من چیزهایی بنویسم که برای هیچ کسی مفید نیست؟ این سوالیه که نمیتونم بهش جواب بدم و ترجیح میدم سکوت پیشه کنم. گاهی وقتها هم سوژه نوشتن پست مفید دارم اما واقعا خودم هم نمیدونم چرا جدیدا دستم به نوشتن نمیره.
بیاین اینجا بگین که شمایی که من رو دنبال میکنین و میخونین، چرا اینکارو انجام میدین؟
- جمعه ۲۲ شهریور ۹۸
